Ściany domu

Kiedy prace nad fundamentami dobiegną końca i będzie on wystarczająco suchy czyli po około 10 dniach (dla cementu portlandzkiego przy temperaturze 20 stopni) możemy zacząć myśleć o murach domu. Z czego postawić mury?
Na rynku znajdziemy kilka rozwiązań: pustaki żużlowe są stosunkowo tanie, lecz nieestetyczne, ciężkie. Sąsiad wybudował swój domek z pustaków żużlowych i położył tynk. Okazało się, że tynk pęka i odpada, nasuwa się pytanie dlaczego? Gdyż pustaki żużlowe powinni przez dłuższy czas pozostać odkryte ze względu na to, że wydzielają z siebie substancje, które niszczą tynk gipsowy. Dlatego rozważając decyzję o pustakach żużlowych należy się zastanowić. Bardzo popularny jest beton komórkowy czyli tak zwany suporeks. Jest to rodzaj lekkiego betonu otrzymywanego poprzez wprowadzenie gazu, zazwyczaj powietrza pod odpowiednim ciśnieniem do plastycznej mieszanki cementowej, w wyniku czego powstają w nim jednorodne pory, zwane komórkami. Bloczki betonu komórkowego są dostępne w różnych wymiarach. Osobiście stosowałem standardowe 24x24x59 cm, które sprawdziły się rewelacyjnie w ścianach nośnych i zewnętrznych, natomiast do ścian działowych użyłem połówki tych bloczków. Zaletą bloczków jest ich stosunkowo nie wielka waga natomiast wadą kruszenie się. Niewielki procent bloczków popękał przy transporcie. Bloczki można murować klejem budowlanym(bardziej wytrzymały jest ciemny klej, biały nie zostawia śladów) lub popularną zaprawą z żwiru, wapna, cementu i wody. Fuga w przypadku kleju ma grubość 2-3mm, a dla zaprawy grubość ta zwiększa się do 2 cm. Co za tym idzie? Im mniejsze przerwy pomiędzy poszczególnymi pustakami tym mniejsze straty ciepła w mieszkaniu. Dlatego zdecydowaliśmy się na klej. Fuga jest bardziej estetyczna, straty ciepła są mniejsze, a cena jest porównywalnie podobna.